Mss Sjielemans

Vanmorgen lagen K en ik nog in een diepe coma toen de wekker afliep. Wij hebben een knop met een dimfunctie en als de wekker afloopt wordt die functie geactiveerd en komen wij heel langzaam en heel zachtjes tot leven. 's Avonds werkt dat in de omgekeerde richting en gaat ons lichtje even langzaam terug uit. R heeft die functie niet, die heeft alleen een aan/uit knop en die zit op de zijkant van zijn hoofd. Als hij zich 's avonds neerlegt op zijn zij, wordt die knop ingedrukt en slaapt hij ...onmiddellijk! Maar als 's morgens de wekker afloop, floept die knop er direkt terug uit en wordt het springkonijn in hem geactiveerd. Pas als na een tijdje die individuele snelheden op elkaar afgestemd zijn en terug in hetzelfde ritme lopen, kunnen we terug de baan op.
Ook vandaag geen file maar wel veel regen. Maar we blijven geloven in meteovista en verwachten dus vanaf morgen alleen nog maar zon en stralend weer.
We overnachten vandaag in Capmany, juist over de grens in Spanje, op een camping waar we in mei ook al eens gestaan hebben. Toen K wilde inchecken, netjes voorbereid met de nodige papieren in de hand, wist ze niet wat ze hoorde, Ze stapte de receptie binnen en nog voor ze iets gezegd had, werd ze hartelijk begroet door de eigenaar met 'welcome back misses Sjielemans! Tja ik heb hen al eens gezegd dat ze hun Andre Hazesmedley niet zo hard en overtuigend mogen meebrullen als we in de bewoonde wereld zijn. Mensen onthouden dat!
Of zou het toch door de nummerplaatherkenning komen?

Pootje
Julleke