Een dag om snel te vergeten...

We hebben weer wat vrije dagen kunnen scoren om er op uit te trekken en dus ben ik hier weer om jullie de avonturen van Peppie en Kokkie te vertellen.

We zijn deze vakantie gestart met een weekendje aan zee bij hele toffe vrienden. Dat was al sowieso geslaagd! Schoon weer, leuk fietstochtje en 's avonds gezellig samen eten en wat keuvelen. De laatste avond had C zelfs een super lekkere paella voor ons gemaakt, glaasje cava erbij...Dat zijn dus zo van die zomeravonden waar ze liedjes over schrijven zegt K.

Maar tot zover de pret.... De dag is vandaag begonnen met pech en het is er gaandeweg niet beter op geworden...

Vanmorgen was R iets te enthousiast zijn tanden aan 't poetsen toen hij een volle tas thee heeft omgestoot. Dat was dus kuisen om de dag te beginnen... Daarna als alles terug proper was, was het de beurt aan K om een showke te verkopen. Toen zij de kast open deed viel er een heel brood naar beneden, midden in de volle afwasbak. Resultaat en tsunami van water en schuim, geen brood meer  en dus terug alles opkuisen...

Daarna vol goeie moed toch vertrokken richting Frankrijk. De hele dag in de gietende regen gereden, af en toe afgewisseld met stilstaan in de file, ook in de regen...

Om 18u uiteindelijk aangekomen in Gien (in Frankrijk aan de Loire). Midden in een industriegebied zei de gps dame doodleuk: u hebt de bestemming bereikt. Euh, wablieft? Hier zijn alleen bedrijven, hangars en parkings, niks geen camping... Foutje bij het instellen van de gps blijkbaar, dat was dus nogal snel opgelost. Tien kilometer verder kwamen we aan op een gezellige en mooie camping, we werden zelfs ontvangen in het Nederlands door ene Maaike . Na een vriendelijke toelichting bracht Maaike ons tot bij een schoon grote plaats, midden in het groen en met eigen, super modern en proper sanitair. 

Tot daar de pret ... want toen R de dinky toy op zijn plaats wou zetten, zijn we weggezakt! Blijkbaar heeft het hier de voorbije dagen heel veel geregend en is de ondergrond hier dus lekker drassig. Zelfs de anti slip matten hielpen niet. We zitten langs één kant bijna tot aan de wielkas in de modder en de enige richting die de dinky toy nog uit wil is naar beneden, niet vooruit, niet achteruit... R dus terug op zoek naar Maaike voor hulp én een betere (lees: drogere) plaats. Maar de technische diensten én de grote chef zijn blijkbaar al naar huis, we zullen dus moeten wachten tot morgen. Ik vrees alleen dat we vannacht uit ons bed gaan rollen want we staan nu zo scheef... misschien moeten we de buren al verwittigen anders denken die misschien dat het terug onweert als wij met zijn allen uit het bed knallen...

Zelf vind ik het hier nog niet zo slecht. Door het wegzakken heb ik zelfs geen trapje nodig om in te stappen. Alles ruikt hier heerlijk naar konijntjes en terwijl R en K zich zorgen maakten over de Dinky toy heb ik lekker in de modder gespeeld. Toen ik daarna moe van het spelen, een dutje wou doen op het bed mocht dat ineens niet meer. Ze noemen mij nu 'vies, vuil en vettug' én ze kunnen er niet mee lachen precies...pffffff, flauwerikken!

Bivendien vallen De peperdure wifi én de elektriciteit  constant uit, waardoor het humeur van K ondertussen serieus onder nul gedaald is... 

Maar om te eindigen met een positieve noot:

K gaat vanavond ne ferme borrel pakken, de Dinky toy is ondertussen een beetje gestut met een krik eronder, mij kunnen ze proper maken in de douche, onze buik is gevuld met de lekker paella die we gisteren nog meegekregen hebben en het is gestopt met regenen. Als we nu morgen de Dinky toy nog terug op het droge krijgen zonder stukken en het weer zo blijft, kan het hopelijk toch nog een leuke verlof worden!