Julleke is on the road again!

Hallo iedereen, het is een tijdje geleden dat ik nog in mijn pen gekropen ben. R en K hebben het zo druk gehad en er is zoveel gebeurd in en rond onze omgeving, dat de fut er effe uit was. Buiten wat tourtjes rond de kerk en naar ons geliefde Holland heeft de Dinky vooral als tijdelijk opvanghuis gediend. Maar nu zijn we er alle 3 terug klaar voor, hebben we alle zorgen thuis gelaten en zijn we van plan om ons eens 3 weken bangelijk goed te amuseren. 

 Ik had het al een paar dagen in t snuitje: er werden massa,s kleren en andere spullen naar de Dinky gedragen, het huis werd extra opgeruimd en gekuisd en Seppe werd overdonderd met orders en verzoeknummers. Toen ik dan gisterenavond uit de zetel geplukt werd en de pombak in moest, wist ik het zeker: yes, het is eindelijk zover, vakantie!

Vanmorgen om 5 uur vertrokken en tegen de middag zaten de geplande kilometers er al bijna op. Enthousiast als we zijn, werd besloten om de plannen al meteen te wijzigen en nog een eindje verder te rijden. We zouden wel zien waar we uitkwamen en waar we een schoon plekske vonden om te overnachten, ergens op een camperplek langs de A7.

De temperatuur was tegen de avond opgelopen tot 33 graden, terwijl we er eigenlijk maar 23 besteld hadden... Mij even in de Dinky laten om te gaan eten was dus geen optie. Dan maar Bakker Paul ter hulp geroepen: de lauwe pizza en quiche smaakten voor gene meter, maar ze vulden wel de maag. Toen K de beoordelingen van de camperplaatsen hardop begon te lezen, sloeg de sfeer echter rap om. Blijkbaar zitten hier veel Roma’s en van de soort die het gemund hebben op campers en hun inboedel. K zag het niet zitten om vannacht het bed te delen met een vreemde man en R kreeg het al benauwd bij de gedachte dat er iemand aan onze Dinky zou prutsen. Ik snap nu wel niet zo goed wat het probleem is met zo’n goeie waakhond aan boord, maar soit. Gelukkig hebben ze hun stoere plannen (spuitbus deo in de aanslag, Dinky langs buiten op dubbel slot en binnen volledig barikaderen, en de onverlaat die het zou wagen om ons te belagen gewoon over zijn botten rijden) rap opgeborgen en een camping in de buurt gezocht. Gelukkig hebben we er dus nog één gevonden die nog open was en de vriendelijke madam aan de receptie gaf ons een heel schoon plaatske. Hier zitten we nu, veilig en wel in ons stoeleke te genieten van het avondzonneke. En ze kunnen subiet gerust gaan slapen, want ik hou de wacht!

pootje,

Julles