De komkommertijd is voorbij!

Vannacht hebben we de knoop doorgehakt, we komen terug naar huis. Omdat ik al zo panisch ben voor een dierenarts, ze mij vorige keer ook in slaap hebben moeten doen, R en K geen Italiaans spreken en hun Engels langer haar heeft dan de Beatles, was hier naar de dierenarts gaan geen optie. We weten niet hoe ze hier met honden omgaan en willen geen risico pakken...

Vanmorgen nog naar onze eigen dierenarts gebeld en we mogen in t weekend nog langskomen.

Zogezegd, zo gedaan... tenminste tot Murphy zich er mee ging moeien...

Nu staan we hier, amper 300km verder en nu is den Dinky ook ‘ziek’.... we staan dus in panne langs de autostrade in Italie. Eerst nog problemen met de verzekering omdat onze makelaar niet gechecked heeft of we wel gedekt zijn voor +3,5 ton... Stress, stress, stress...

maar nu zou er toch hulp onderweg zijn... het mijnheerke van de autostradebeheer is al 3 keer gepasseerd en blijft even vriendelijk... 

en wij zitten hier met heel veel vragen en alle mogelijke rampscenario’s zijn al in onze kop gepasseerd... geen idee hier dat hier allemaal gaat aflopen.... vrijdagavond met een zieke hond langs de autostrade in Italie...maar één ding is zeker: de komkommertijd is voorbij, morgen ga ik zeker vanalles te vertellen hebben...

pootje,

Julles