Tunnels... veel tunnels!

Eindelijk hebben we over een via verde gereden, daar dromen ze nu al zo lang van en ik moet zeggen het was een groot succes! We hebben de greenway gevolgd van Bot tot Xera en terug, 50 km in totaal. De uitzichten waren adembenemend mooi en gevarieerd. We reden tussen de bergen, over een kloof, langs een rivier en voorbij een stuwmeer. Maar vooral reden we door tunnels! Man, man, wat vond ik dat eng! De eerste vijf tunnels heb ik hen nog geprobeerd duidelijk te maken dat ik dat eigenlijk niet fijn vond, door te piepen en te zeuren (iets wat ik echt anders nooit doe hoor, daarvoor fiets ik te graag). Maar ze vonden het zelf zo geweldig, dat ze allebei in de 'negeer de hond-modus' stonden. Tja dan heb ik me de rest van de rit maar beperkt met zielig kijken en bibberen in mijn mandje. Ik heb ze geteld: 34 tunnels zijn we doorgefietst, 2 keer. Moet je je voorstellen: 68 keer zijn we een koud en donker gat in gereden. Sommige waren maar 150 meter, maar de langste was 972m. Mag je drie keer raden in dewelke het licht defect was... Bijna een kilometer in een pikdonkere, ijskoude tunnel. En dan mag ik niet bang zijn? Gelukkig hadden we een goeie zaklamp bij, maar toch...

Onderweg waren er hier en daar oude stationnetjes die ze omgebouwd hebben tot cafe. Onnodig te zeggen dat we die ook uitgetest hebben zeker?

Pootje

Julleke