Delta del Ebro

Vanmorgen om kwart voor zeven begon Helmut Lotti weer luidkeels te schreeuwen:'elke ochtend word ik vrolijk wakker...' Maar echt loeihard en echt om ZES uur 45! Hallo, kan er misschien iemand eens aan hen komen uitleggen wat de betekenis van het woord 'vakantie' is? 

En van wat dan volgt zou ik eens een film moeten  maken, want dat wordt gegarandeerd een youtube hit! R springt als een springveer uit zijn bed (ah ja want den Helmut zingt da toch ook zo...), begint als een vrolijk fluitend  Duracelkonijn rond te springen in de camper, tafel dekken, koffie zetten, douchen, en tussen elke stap door probeert hij K uit bed te lokken. Maar die kent hare pappenheimer en laat zich niet zot meer maken na al die jaren. Rustig en op haar eigen tempo komt ze pas uit bed als hij terug is van het douchen. Ik probeer me ondertussen zo stil mogelijk te houden want ik weet dat ik de volgende aan de beurt ben: gareel aan en hop naar buiten in het natte gras voor een verplicht plasje en kakske. Ja allebei anders kent R geen rust... Maar tegen de tijd dat wij terug zijn is ook K properkes gewassen en aangekleed en dat is voor R het signaal om terug een beetje tot rust te komen. Na het ontbijt als de gps ingesteld is, word ik toch ook een beetje zenuwachtig. Ik zet mij alvast klaar in de zetel en stipt om 8u zijn we terug 'en route'.

Na 350 km komen we iets na 14u aan op onze camping in de Delta del Ebro, een groot naturgebied in Catalonie. De receptie is gesloten tussen 14u en 17u... juist ja... maar geen nood er hangt een papiertje aan de deur dat je intussentijd zelf maar een schoon plaatske moet uitzoeken en je dan na 17u terug kunt komen melden. Het gaat er hier duidelijk losjes aan toe.Maar we hebben wel een heel tof plaatske gevonden, aan het water. 

Vanavond hadden ze hun gemakkelijke reiskleren uitgetrokken zich netjes uitgedost om te gaan eten in het restaurant van de camping. Voor mij werd een extra dekentje op de zetel gelegd, lekker koekje erbij en ik was gerust. Maar ze waren wel heel snel terug. Bleek dat het restaurant gesloten was en ze noodgedwongen moesten terugvallen op plan B: de campingwinkel en de hapjespan. Ik had het willen zien: in hun sjieke kleren in zo'n sjofel winkeltje. Maar het moet gezegd als ze in vakantie zijn, is hun humeur niet kapot te krijgen. Zelfs niet  door een restaurant dat gesloten is. R heeft dan maar zelf lekker gekookt, terwijl K mij hielp om deze blog te schrijven.

Nu nog een dvd'tje kijken en daarna slapen met het geluid van de ruisende zee op de achtergrond. Zalig. Dat is dus vakantie, hopelijk heeft den Helmut dat nu ook door en houdt hij morgenvroeg zijn kop dicht!