De Noordpool

Hallo iedereen,

Onze Dinky is genezen verklaard en we zijn weer op trot vertrokken. Op speciaal verzoek van ons bomma, ga ik hier weer wat over onze belevenissen vertellen. 

We hebben het dit keer wat dichter bij huis gezocht want we wachten vol spanning op Chuck. Chuck is een mini-mensje dat voorlopig nog in de dikke buik van A. woont. Maar volgens de baasjes, gaat dat mini-mensje er binnenkort uitkomen en dan moeten we sittopresto naar huis om hem of haar (‘ t kan nog alle kanten op zeggen ze) te gaan bewonderen en te vetroetelen. Volgens mij is K. zelfs al volop aan ‘t oefenen op mij, want als ik op haar schoot lig, draait ze me de hele tijd op mijn rug, kriebelt over mijn buik en praat dan zo’n raar taaltje tegen mij: “koetsjie, koetsjie, van wie is die dikke buik hier?” Excusseer?!

We zitten dus op de camping in Alkmaar en gisteren was het hier snikheet!

 ‘s Morgens zijn we op de fiets gesprongen (toen ging dat nog, tegen de middag was er van springen geen sprake meer, dan was het eerder onszelf  op de fiets slepen...) en naar Egmond aan Zee gereden. Daar zijn de baasjes de lekkerste sla van Nederland gaan eten in De Zilte Zoen (één van de redenen waarom ze persé naar Alkmaar moesten) en dan rap terug naar de Dinky voor platte rust onder de luifel. Meer zat er echt niet in.

De baasjes hadden mijn fietsmand, speciaal voor het warme weer, een beetje opgepimpt: wit zonnescherm op het dak en speciale koelmat onder mijn poep. Dat in combinatie met een windje onderweg, maakten het nog juist draaglijk voor mij. Maar echt waar,  er mag geen graadje meer bijkomen of ik pak mijn biezen en vertrek naar  de Noordpool!

Pootje,

Julles