Ode aan Floortje

Vanmorgen vertrokken voor een fietsroute langs de verschillende 'miradors' of uitkijkpunten van Xabia. Het begin was, Peppi,en Kokki-gewijs een beetje moeilijk. Na 3 keer hetzelfde stuk gereden te hebben, hadden ze eindelijk door dat er toch iets mis was met hun interpretatie van de 'bruine pijltjes'. Maar de combinatie van gps en de pijltjes bleek uiteindelijk toch te werken. De tocht was vrij pittig, serieus klimwerk en met een wasspeld op je neus (K heeft al te 2 weken een neus die pottoe zit en ze hoest gelijk een zeehond) is dat blijkbaar niet gemakkelijk... Maar de uitzichten waren prachtig! Soms moest je er er wel een extra klim voor over hebben en af en toe moest de fiets zelfs even aan de kant gezet worden om er te geraken, maar het was wel elke keer de moeite waard.

Onderweg gestopt aan de enige taverne die we tegenkwamen voor een paar zalige tappa's en een frisse pint. 

Vandaag hebben we ook het trieste nieuws gekregen dat Floortje, mijn enige zusje, gestorven is. Ze is onder een auto gelopen en had een viervoudige bekkenbreuk, die niet meer te genezen was en ze hebben haar laten inslapen. Ik ben wel fier dat ik,haar broertje was, ze was zo lief en zo mooi, pas nog Nederlands jeugdkampioene geworden... dag lieve zus...

Pootje, 

Julleke